Punt voor Punt met… Thea Kroese
Geplaatst op
VROOMSHOOP – Streektaaldeskundige, dé vertelster van het verhaal van De Winterkraaien, schrijfster van het kookboek ‘Koken met geschiedenis’, de voorstelling ‘De Winterkraaien’, oud-presentatrice van TV Oost én een graag geziene gast in Het Punt. Thea Kroese is, ondanks dat ze gepensioneerd is, hartstikke druk. Zo speelt ze ook nog ‘even’ een gastrol als een demente dame in hét succesvolle speelfilmdebuut van Herman Finkers, De Beentjes van St. Hildegard. De film die ook in Het Punt gepland staat maar door de coronacrisis deze maand geen doorgang kan hebben.
Inge Konus-Drost, werkzaam bij Het Punt, neemt je graag mee in de volgende Punt voor Punt met… Thea Kroese!
Inge: Als ik aan Thea Kroese denk, denk ik aan een krachtige vrouw, vriendelijk, geïnteresseerd, een boegbeeld voor onze mooie Twentse streektaal en een boegbeeld voor Twenterand. Ik zie en spreek je natuurlijk wel eens in Het Punt en ik vind het ontzettend leuk dat ik je een aantal vragen mag stellen. Hier komen ze 😉.
Inge: Hoe gaat het met je? Het is een roerige tijd waarin we nu leven. Is er voor jou ook een boel geannuleerd? Hoe kom je de dagen door?
Thea: Het gaat goed met me. We fietsen en wandelen en vergaderen soms voor de Overijssel Academie, waarvan ik bestuurslid ben, digitaal. Er is inderdaad heel veel geannuleerd, maar vervelen doe ik me niet, nooit.
Inge: Streektaaldeskundige, dé vertelster van het verhaal van De Winterkraaien, schrijfster van het kookboek ‘Koken met geschiedenis’, de voorstelling ‘De Winterkraaien’, oud-presentatrice van TV Oost én natuurlijk een graag geziene gast in Het Punt. Thea, je bent ontzettend actief met van alles en nog wat! Hoe combineer je dat allemaal met elkaar?
Thea: Allereerst heb ik heel veel plezier aan die activiteiten. Niets hoeft, alles mag. Ik heb de luxe dat ik kan kiezen nu ik met pensioen ben. En natuurlijk, als je iets kiest is dat niet vrijblijvend en ga ik er voor de volle honderd procent voor. En goed plannen en organiseren, maar dat was altijd al een groot deel van mijn werk.
Inge: Hét enorm succesvolle speelfilmdebuut van Herman Finkers, De Beentjes van St. Hildegard, waar jij een gastrol in vertolkt. Hoe ben je zo bij dit gave Twentse project betrokken geraakt?
Thea: Herman Finkers belde mij erover en vroeg of ik de rol (rolletje) van een demente dame wilde spelen.
Inge: Hoe ken je Herman Finkers? En ken je hem al lang?
Thea: Ik ken Herman al heel lang. We hebben elkaar leren kennen in de streektaalwereld toen ik nog directeur was van de Twentse Academie van Taal, Cultuur en Geschiedenis. Wij werkten samen in meerdere projecten. Hij heeft ook met ons samengewerkt bij twee theaterprogramma’s, we hebben samen tv-spotjes gemaakt en bedacht en nog veel meer. Inmiddels kennen we elkaar ook persoonlijk.
Inge: Welke gastrol speel je in De Beentjes, zonder al te veel te verklappen over het verhaal (voor de mensen die de film nog niet hebben gezien)?
Thea: In de film vlucht de hoofdrolspeler, Herman dus, in dementie omdat hij de beklemmende liefde van zijn vrouw niet langer verdraagt. Hij komt dan bij ons op de gesloten afdeling van een zorgcentrum. Daar ben ik dus één van de bewoners.
Inge: Hoe ging het hele proces in zijn werk? Auditie, je teksten instuderen, het filmen op zich?
Thea: Ik heb het draaiboek gelezen, teksten geleerd en verder vier dagen opnames gedaan. ’s Morgens begin je om half zeven op de set. Kleding, visagie, ontbijt met elkaar en dan aan het werk. Je moet het allemaal tig keren overdoen. Zoveel mensen om je heen van de filmmaatschappij. Niet te geloven wat er allemaal voor komt kijken. Fantastisch om mee te maken hoe een film gemaakt wordt. Wij hebben ongelooflijk veel plezier gehad. Ik ken immers ook de meeste spelers. Ook de première in Amsterdam bij Tuschinski over de rode loper. Super! Evenals de première in Enschede twee dagen later.
In de wijde omgeving waren de bioscoopzalen binnen de kortste keren uitverkocht voor de film. Had je dit succes verwacht?
Thea: Dit enorme succes hadden we zeker niet verwacht, maar het is ook wel een heel bijzonder mooie film. En de film is evengoed een succes in de andere delen van het land en echt niet alleen in Twente.
Naast jezelf als Twenterandse speelt ook de Vriezenveense Annemiek Kuper een gastrol in de film. Kenden jullie elkaar al? Zo ja, waarvan?
Thea: Nee Annemiek kende ik niet. Tijdens de opnames bleek dat haar vader vroeger bij mij stage had gelopen tijdens zijn opleiding tot leraar. Mede daardoor klikte het tussen ons en verliep het contact heel leuk. We zijn onder andere ook samen naar de première geweest en naar de afterparty in Amsterdam toen de opnames klaar waren.
Wat vind je het mooiste aan de Twentse streektaal?
Thea: Streektaal zegt iets over onze identiteit, streektaal raakt je binnenkant. Dat vind ik bijzonder aan het Twents. We moeten ook niet vergeten dat onze Nederlandse taal veel jonger is dan de dialecten. Pas toen we één land werden na de 80-jarige oorlog (Republiek der zeven verenigde Nederlanden) kwam het Nederlands als standaardtaal. Tot dan sprak men in die zeven gewesten zeven verschillende “talen”. Die zeven talen noemen we nu dialecten. Als je woont in deze streek is het de moeite waard om eens met belangstelling naar dat dialect te kijken, erover te lezen. Het is echt niet nodig dat iedereen die hier komt wonen dialect leert spreken. Het mag, maar hoeft mijns inziens niet. Ik zou wel proberen om het te begrijpen, dan leer je meteen iets over de aard van deze bevolking.
Door de maatregelen rondom het coronavirus kan de film in mei in Het Punt (zoals gepland stond voor 3 avonden die al bijna volledig uitverkocht zijn) niet doorgaan. Zodra het weer mag om de film te draaien in de anderhalve meter maatschappij, wie hoop je te zien in de zaal? En ben je er dan zelf ook bij?
Thea: Ik ben er zeker bij als de film komt. We hadden al gereserveerd.
Inge: Hoe hoop je dat Nederland/Twente/Twenterand/Cultuur uit deze coronacrisis komt?
Thea: Moeilijke vraag. Ik hoop dat we met elkaar gezond en verstandig uit deze crisis komen en blijvend naar elkaar omzien. Elkaar helpen op veel terreinen. Dat zal hard nodig zijn.
Hoi! Ik ben Inge, 33 jaar, getrouwd en al ruim 15 jaar samen met Hasan, moeder van een meisjestweeling van 5 en werkzaam bij Het Punt als marketeer en grafisch vormgever. Ik mag onder andere artiesten interviewen die in ons theater zullen optreden, die ik uitwerk in de serie Punt voor Punt met… Ik probeer me altijd in te lezen in de artiest of groep, zodat het een echt persoonlijk interview wordt. En natuurlijk hoop ik dat de lezer, jij, het leuk vindt om te lezen. Ik krijg er in ieder geval een boel energie van en ik vind het superleuk om te doen!